ដោយ៖ គង់ សូរិយា
ភ្នំពេញ៖ នៅឆ្នាំ ២០១៧នេះ អ្នកជំនាញ និងអភិវឌ្ឍន៍នានានៅតែមានក្តីសុទិដ្ឋិនិយមពីដំណើរវិវត្តន៍វិស័យអចលនទ្រព្យនៅកម្ពុជា ទោះជាកំណើននៃការវិនិយោគ និងសកម្មភាព នៃការចាប់ផ្តើមគម្រោងថ្មីបានស្ងប់ស្ងាត់បន្តិចក្តី ដែលធ្វើឲ្យស្រមោលអតីតកាលនៃវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុសាកលកាលពីដើមឆ្នាំ២០០៨ ត្រលប់មកវិញ ប៉ុន្តែប្រសិនជាយើងពិនិត្យមើលពីជម្រៅ និងទិដ្ឋភាពពិតនៃការវិវត្តក្នុងវិស័យនេះ យើងអាចនិយាយបានថា វិស័យសំណង់ និងអចលនវត្ថុកម្ពុជានឹងឆ្ពោះទៅមុខប្រកបដោយឧត្តមភាព។
ប្រសិនជាផ្អែកលើសូចនាករមួយចំនួន ដែលមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រយើងអាចទាញការសន្និដ្ឋានមួយប្រកបដោយទំនុកចិត្ត និងការទទួលខុសត្រូវ វិស័យនេះនឹងបន្តលូតលាស់ប្រកបដោយគុណភាព និងទំនុកចិត្តក្នុងទីផ្សាររឹងមាំជាងមុន និងអាចនិយាយបានថា វាជាការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាពនាពេលអនាគត។
-->
ជាក់ស្តែងទុនវិនិយោគក្នុងវិស័យនេះ នៅតែបន្តកើនឡើង ដោយគិតត្រឹមដំណាច់ត្រីមាសទី៣ឆ្នាំនេះ ទុនវិនិយោគក្នុងវិស័យនេះបានកើនឡើងដល់ទំហំទឹកប្រាក់ ៥៦៣៦លានដុល្លារ ស្មើនឹងកំណើន ២២ភាគរយ ធៀបរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន។
ទំហំទុនវិនិយោគដ៏ធំនេះ ពិតជាបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា អ្នកវិនិយោគក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិនៅតែមានជំនឿចិត្តលើការរីកចំរើនរបស់វិស័យនេះ ហើយពួកគេអាចរកប្រាក់ចំណេញបាននៅទីនេះបន្តទៀត ព្រោះប្រសិនជាពួកគេមិនមានជំនឿចិត្ត ហើយមើលឃើញថា ការវិនិយោគរបស់ពួកគេនឹងប្រឈមហានិភ័យខ្ពស់ ពួកគេមិនសម្រេចចិត្តបង្ហូរទុនវិនិយោគ រាប់ពាន់លានដុល្លារនៅក្នុងប្រទេសនេះនោះទេ។
កាលពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំមុន ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីបានចាត់ចំណាត់ថ្នាក់ថ្មីមួយដល់កម្ពុជា “ជាខ្លាសេដ្ឋកិច្ចថ្មីមួយក្នុងតំបន់អាស៊ី” ដោយសារកម្ពុជារក្សាបាននូវកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ៧.៧ភាគរយ ក្នុងរយៈពេលពីរទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ។ ទន្ទឹមនឹងនេះធនាគារពិភពលោក ក៏បានចាត់ប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រទេសមួយដែលឈានពីដំណាក់កាលជាប្រទេសមានប្រាក់ចំណូលទាប មកកាន់ប្រទេសមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមកម្រិតទាប ជារបត់ថ្មីមួយដែលបង្ហាញថា កម្ពុជាបានចាកផុតពីក្រសែភ្នែករបស់ជនបរទេសអគតិមួយចំនួន ដែលនៅតែចាត់ទុកកម្ពុជា “ជាវាលពិឃាត និងស្បៃអន្ឋកាហើយ” ប៉ុន្តែជាការបង្ហាញប្រទេសនេះទៅកាន់ពិភពលោកថា “កម្ពុជាមានសាច់ដុំធំជាងមុន មានវិបុលភាពជាងមុន” ក្នុងនាមជាប្រទេសមានប្រាក់ចំណូលមធ្យម ដែលមានកំលាំងទិញច្រើនជាងមុន និងអាចទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគបានច្រើនជាងមុន។
សក្តានុពលរបស់ប្រទេសនេះ ក្រៅពីរក្សាបានស្ថិរភាពនយោបាយ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំរយៈពេលវែង ស្ថិរភាពម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច ស្ថិរភាពសង្គម និងប្រព័ន្ឋច្បាប់ដ៏ទាក់ទាញរបស់កម្ពុជា បានធ្វើឲ្យអ្នកវិនិយោគសម្លឹង និងបានបង្ហូរទុនចូលមកកាន់ប្រទេសនេះជាបន្តបន្ទាប់។
លើសពីនេះកំលាំងយុវជនវ័យក្មេង ដែលមានវ័យចន្លោះ ៣០ទៅ ៣៥ឆ្នាំប្រមាណ៦០ភាគរយ ពិតជាកំលាំងដ៏ស្រួចស្រាវ និងមានថាមពលគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចូលរួមអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមរបស់ពួកគេ។ កំណើននៃប្រាក់ចំណូល នឹងធ្វើឲ្យកំណើននៃកំលាំងទិញនឹងកើនឡើងជាស្វ័យប្រវត្តិ ដែលអ្នកវិនិយោគក្នុងវិស័យសំណង់ និងអចលនវត្ថុអាចទាញយកសក្តានុពលទីផ្សារ ពីធនធានកំពុងកើនឡើងរបស់ប្រទេសនេះ។
យើងអាចលើកជាសំណួរម្តងទៀតថា តើវិស័យនេះប្រឈមនឹងវិបត្តិឬយ៉ាងណា? ចម្លើយយ៉ាងខ្លីគឺ “មិនពិតទេ” ដោយសារ ទី១ ប្រសិនជាអ្នកវិនិយោគមិនមើលឃើញឳកាសទេ ពួកគេមិនបោះទុនរាប់រយលានដុល្លារ ដើម្បីសាងសង់អាគារកប់ពពកនៅប្រទេសនេះនោះទេ ទី២ កំណើនប្រាក់ចំណូលមធ្យមរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនឹងបន្តកើនឡើង ដោយតាមការព្យាករណ៍របស់ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជាកាលពីដើមឆ្នាំនេះបានបង្ហាញថា ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជានឹងមានប្រាក់ចំណូលជាមធ្យមក្នុងម្នាក់ប្រមាណ ១៣០០ដុល្លារ ក្នុងឆ្នាំ២០១៦នេះ ហើយផលទុនជាតិសរុបនឹងកើនដល់២០ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ទី៣ ការរក្សាបាននូវស្ថិរភាពនយោបាយ ក្នុងពេលមានការប្រែប្រួលទិដ្ឋភាពនយោបាយតិចតួច មិនជះឥទ្ឋិពលដល់ប្រាក់ចំណូល និងកំនើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្ពុជានោះទេ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុក៏បានរកឃើញផងដែរថា គម្រោងអចលនទ្រព្យនៅកម្ពុជា បានងាកមករកចំណុចកែលម្អទីផ្សារ ដែលផ្តោតលើប្រជាពលរដ្ឋមានប្រាក់ចំណូលមធ្យម ធ្វើឲ្យហានិភ័យក្នុងវិស័យនេះត្រូវបានកាត់បន្ថយ។ ចំណែកល្បឿននៃឥណទាន ក៏មានការថមថយផងដែរ ដែលធ្វើឲ្យហានិភ័យនៃការកើតមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមក៏ត្រូវបានសម្រាលផងដែរ។
ការលក់យឺតនូវលំនៅដ្ឋាន និងខុនដូប្រណីតៗ ជាអ្វីដែលយើងត្រូវទទួលស្គាល់ទាំងអស់គ្នា ហើយអ្វីនៅពីក្រោយបញ្ហានេះ? បញ្ហានេះមិនមែនកើតឡើងដោយសារ ជារឿងផ្ទៃក្នុងរបស់កម្ពុជាខ្លួនឯងទេ តែបណ្តាលមកពីកត្តាខាងក្រៅ ព្រោះប្រទេសមានការអភិវឌ្ឍនានា មានការរឹតបន្តឹងបទបញ្ញត្តិមួយចំនួន ដោយពួកគេទប់មិនឲ្យមានលំហូរទុនវិនិយោគមកកាន់ប្រទេសដទៃ។ នេះជាហេតុផលពិតប្រាកដ ដែលធ្វើឲ្យកំលាំងទិញខុនដូប្រណីតថយចុះ។
បើទោះបីជាវប្បធ៌មនៃការរស់នៅរបស់ប្រជាជន មិនទាន់ចាប់អារម្មណ៍ច្រើនលើការរស់នៅខុនដូក្តី ប៉ុន្តែដំណើរវិវត្តន៍នៃនគរូបនីយកម្មទីក្រុង កត្តាប្រជាសាស្ត្រ និងកត្តាសង្គមសេដ្ឋកិច្ច នឹងចាប់បង្ខំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋផ្លាស់ប្តូរការគិតមករស់នៅតាមខុនដូកាន់តែច្រើនជាស្វ័យប្រវត្តិ សម្រាប់រយៈពេល៥ទៅ១០ឆ្នាំខាងមុខ ព្រោះពួកគេនឹងមិនអាចរកបានលំនៅដ្ឋានតំលៃសមរម្យ នៅក្នុងទីក្រុងនោះទេ។ ពួកគេអាចរកបាននៅតំបន់ជាយក្រុង ប៉ុន្តែពួកគេនឹងចំណាយពេលកាន់តែច្រើនក្នុងការធ្វើដំណើរ ពួកគេត្រូវចំណាយលើថ្លៃសាំងច្រើន ហេតុនេះពួកគេនឹងផ្លាស់ប្តូរការគិតមករស់នៅតាមខុនដូជាស្វ័យប្រវត្តិ។
ផ្អែកលើការសិក្សារបស់ក្រសួងរៀបចំ ដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់បានរកឃើញថា ប្រជាពលរដ្ឋចូលមករស់នៅក្នុងទីក្រុង បានកើនឡើងជាង១ភាគរយក្នុងមួយឆ្នាំ (ចំនួនប្រជាពលរដ្ឋចន្លោះពី ១៦ម៉ឺនដល់ ២០ម៉ឺននាក់) ហើយកម្ពុជាត្រូវការលំនៅដ្ឋានរហូដល់ ១លានខ្នងរហូតដល់ឆ្នាំ២០៣០ខាងមុខ។
ដូចនេះការវិនិយោគលើខុនដូ ឬលំនៅដ្ឋានប្រភេទផ្សេងទៀត នៅតែជាការវិនិយោគត្រឹមត្រូវ ដើម្បីបំពេញលើតម្រូវការក្នុងប្រទេសនេះ។
ហេតុអ្វីបានជាមានការសន្និដ្ឋានបែបនេះ? ចម្លើយ ទី១ ដោយសារខុនដូមានទីតាំងស្ថិតនៅជិតកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេ ទី២ ខុនដូផ្តល់សេវារស់នៅប្រកបដោយផាសុខភាព មានសេវាអនាម័យ សន្តិសុខ ក្លឹបហាត់ប្រាណ និងមានកន្លែងកម្សាន្តនៅលើដំបូល ដែលអាចញុំាភេសជ្ជៈជជែកគ្នាលេង ក្រោយពេលពួកគេនឿយហត់ពីការងារជាដើម ទី៣ តក្តាជីវភាព និងជីវសាស្ត្រ ដែលសំដៅទៅដល់ការរស់នៅ និងតុល្យភាពការងារ និងគ្រួសារ។
ដូច្នេះប្រសិនជាយើងផ្អែកលើស្ថិរភាពប្រទេស ផ្អែកលើកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងកំណើនប្រាក់ចំណូលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ព្រមទាំងផ្អែកលើកត្តាប្រជាសាស្ត្រ ស្របពេលរដ្ឋាភិបាលកំពុងរៀបចំគោលនយោបាយ ដើម្បីរុញកម្ពុជាទៅកាន់ប្រទេសមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់នៅឆ្នាំ២០៣០ខាងមុខ ពិតជាកាលានុវត្តន៍ភាពមាសមួយ សម្រាប់អ្នកវិនិយោគលើវិស័យសំណង់ និងអចលនទ្រព្យនាពេលបច្ចុប្បន្ន និងពេលអនាគតគួរចាប់យក ព្រោះការអភិវឌ្ឍន៍នូវអ្វីជាតម្រូវការដោយខានមិនបានរបស់សង្គម ជាដំណើរមួយកំពុងស្ថិតនៅលើផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវ ស្របពេលប្រទេសកម្ពុជា នឹងក្លាយជាខ្លាសេដ្ឋកិច្ចធំមួយ ដែលមានមាឌធំ និងសុខភាពល្អជាងមុនដោយពិតប្រាកដ៕
