ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចបង្ហាញនូវសូចនាករដល់ក្រុមហ៊ុនឯកជននានាដើម្បីអនុវត្តន៍យន្តការភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន

ក. ដំណាក់កាលទី១

• គម្រោងត្រូវតែស្របនឹងយុទ្ធសាស្ត្រជាអាទិភាព របស់រាជរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសគម្រោងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។
• គម្រោងដែលមានការចំណាយជាអប្បបរមា និង/ឬ មិនសាំញាំច្រើនក្នុងការធ្វើលទ្ធកម្ម។
• គម្រោងដែលទទួលបានការគាំទ្រ ពីដៃគូពាក់ព័ន្ធ ដោយផ្អែកលើការពិគ្រោះយោបល់ជាមុនជាសាធារណៈ។
• ការគាំទ្រ ការប្តេជ្ញាចិត្ត និងឆន្ទៈក្នុងការអនុវត្តគម្រោងរបស់ស្ថាប័នសាមី ត្រូវបានដាក់ឆ្លងក្រសួង​សេដ្ឋ​កិច្ច និង​ហិរញ្ញ​វត្ថុ។
• គម្រោងដែលមិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការរំលោភដីធ្លី ការផ្លាស់ទីលំនៅ បញ្ហាសង្គម និងបញ្ហាបរិស្ថាន។
• គម្រោងដែលអាចអនុវត្តតាមយន្តការភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន ដូចជាគម្រោងដែលបានធ្វើលទ្ធកម្មពី មុន ដោយប្រើប្រាស់ហិរញ្ញប្បទាន និងអ្នកជំនាញរបស់វិស័យឯកជន​ទាំងជាតិ និងអន្តរជាតិ។
• គម្រោងភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន ដែលស្នើឡើងដោយវិស័យឯកជន ដែលមិនទាមទារ​ជំនួយ​ហិរញ្ញប្ប​ទាន​ពីរដ្ឋាភិបាល ក្នុងទម្រង់ជាការធានា ឧបត្ថម្ភធន ប្រាក់ជំនួយ ឬជំនួយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុប្រភេទ។ផ្សេងទៀត។

  

ខ. ដំណាក់កាលទី២

• គម្រោងមានតម្រូវការផ្នែកទីផ្សារ
• គម្រោងដែលមានយន្តការទូទាត់/ ប្រមូលចំណូលមានភាពស្ថិតស្ថេរ អាចប៉ាន់ស្មានដឹង ព្រមជាមួយ​​នឹង​ការ​ទាក់ទាញនូវហិរញ្ញវត្ថុ
• គម្រោងមានតម្លៃដល់សង្គម និងសេដ្ឋកិច្ច
• មានគោលការណ៍សមរម្យក្នុងការទទួលបន្ទុកហានិភ័យរបស់គម្រោង។
• ទ្រព្យសកម្មសរុបរបស់គម្រោងដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន។
• គម្រោងអាចអនុវត្តបានស្របតាមច្បាប់ និងលិខិតបទគតិយុត្តពាក់ព័ន្ធ។

នៅក្នុងដំណាក់កាលទី២នេះ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យទាំង៦នេះ ត្រូវបានវិនិច្ឆ័យមួយកម្រិតទៀត និងផ្តល់ជាពិន្ទុខុសគ្នាៗ ​ទៅ​​​តាមប្រភេទគម្រោងដោយក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ។

វិធីសាស្ត្រក្នុងការធ្វើអត្តសញ្ញាណកម្ម និងជ្រើសរើសគម្រោងភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន ត្រូ​វ​បាន​លម្អិតក្នុងឧបសម្ព័ន្ធ របស់អនុក្រឹត្យលេខ ១៧៤ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២២ ស្តីពីការដាក់ឱ្យប្រើ​នីតិវិធីគ្រប់គ្រងប្រតិបត្តិការរួម សម្រាប់គម្រោងភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋ និងឯកជន៕