ដោយ វត្ថា
ភ្នំពេញៈ កិច្ចសន្យាការងារ គឺជាកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងបុគ្គលពីរនាក់ ដែលម្នាក់ហៅថា និយោជក និងម្នាក់ទៀតហៅថា កម្មករ និយោជិតដែលនៅក្នុងនោះ កម្មករនិយោជិតយល់ព្រមផ្តល់ការងាររបស់ខ្លួនឲ្យនិយោជក ដោយទទួលមកវិញនូវប្រាក់ ឈ្នួលហើយបំពេញការងារក្រោមការគ្រប់គ្រងនិងដឹកនាំរបស់និយោជក។
កិច្ចសន្យានេះអាចធ្វើជាផ្ទាល់មាត់ឬជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ប៉ុន្តែជាទូទៅកិច្ចសន្យានេះត្រូវធ្វើឡើងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ។ កិច្ចសន្យាការងារនេះ កំណត់អំពីប្រភេទនៃកិច្ចសន្យា (ជាកិច្ចសន្យាមានថិរវេលាកំណត់ ឬគ្មានថិរវេលាកំណត់) មុខងារឬភារកិច្ចរបស់កម្មករនិយោជិតប្រាក់ឈ្នួល និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ដែលត្រូវផ្តល់ជូនកម្មករនិយោជិតរយៈពេលសាកល្បងការងារប្រភេទផ្សេងៗ នៃលក្ខខណ្ឌការងារក៏ដូចជាក្របខ័ណ្ឌទូទៅនៃសិទ្ធិនិងកាតព្វកិច្ចរបស់និយោជកនិងកម្មករ និយោជិត។
តើកិច្ចសន្យាការងារស្របច្បាប់មានប៉ុន្មានប្រភេទដែរ?
កិច្ចសន្យាការងារ មានពីរប្រភេទធំៗ គឺកិច្ចសន្យាការងារមានថិរវេលាកំណត់ និងកិច្ចសន្យាការងារគ្មានថិរវេលាកំណត់។ កិច្ចសន្យាការងារមានថិរវេលាកំណត់ គឺជាកិច្ចសន្យា ដែលភាគីនិយោជកនិងកម្មករនិយោជិត បានព្រមព្រៀងគ្នាដោយកំណត់កាលបរិច្ឆេទឬពេលវេលាដែលកិច្ចសន្យាត្រូវបញ្ចប់។
ឧទាហរណ៍ និយោជក ជួលកម្មករនិយោជិតមកធ្វើការរយៈពេល ៦ខែ ឬ ១២ខែ ដែលមានកាលបរិច្ឆេទចាប់ផ្តើម និងបញ្ចប់ច្បាស់លាស់។
ពេលខ្លះទៀត និយោជកជួលកម្មករនិយោជិតថ្មីមកធ្វើការ ដើម្បីជំនួសកម្មករនិយោជិត ដែលអវត្តមានឬឲ្យមកធ្វើការងារបន្ទាន់ៈ ក្នុងករណីនេះកិច្ចសន្យារបស់កម្មករនិយោជិតថ្មី ត្រូវចប់នៅពេលណាដែលកម្មករនិយោជិត ដែលអវត្តមានចូលមកធ្វើការងារវិញឬនៅពេលណាដែលការងារបន្ទាន់នោះ ត្រូវបានបំពេញចប់។ កិច្ចសន្យាមានថិរវេលាកំណត់នេះ ត្រូវតែធ្វើជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ហើយមិនអាចមានថិរវេលាលើសពី២ឆ្នាំ នោះទេ។
កិច្ចសន្យាការងារគ្មានថិរវេលាកំណត់ គឺជាកិច្ចសន្យាមួយដែលភាគីនិយោជក និង កម្មករ និយោជិត មិនបានបញ្ជាក់ឬសរសេរជាមួយគ្នា នៅក្នុងកិច្ចសន្យាអំពីកាលបរិច្ឆេទឬពេលវេលាដែលកិច្ចសន្យាត្រូវបញ្ចប់នោះទេ។
កិច្ចសន្យាគ្មានថិរវេលាកំណត់នេះ អាចធ្វើដោយមាត់ទទេ ឬជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ។ ការបែងចែករវាងកិច្ចសន្យាទាំងពីរប្រភេទនេះ មានសារៈសំខាន់ណាស់ ពីព្រោះបែបបទ និងមូលហេតុនៃការបញ្ចប់កិច្ចសន្យាប្រភេទនីមួយៗមានភាពខុសគ្នា៕
