ដោយ វុត្ថា
ភ្នំពេញៈ គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍ឧស្សាហកម្មកម្ពុជា ជាឧបករណ៍សម្រាប់ជួយរុញច្រានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា ឱ្យខ្ពស់និងធានាបាននូវប្រសិទ្ធផល នៃការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចក្នុងរយៈពេលមធ្យម និងវែង។
គោលនយោបាយនេះ ត្រូវមានការចូលរួមគ្រប់តួអង្គ ក្នុងការអនុវត្តនិងប្រែក្លាយចក្ខុគន្លឹះ ក្នុងគោលនយោបាយនេះ ទៅជាការពិតក្នុងរយៈពេលមួយកំណត់ ដូចមានចែងក្នុងនោះស្រាប់។ តួនាទីផ្សេងៗគ្នារបស់តួអង្គនីមួយៗ មានសារៈសំខាន់ណាស់ និងត្រូវធ្វើការឱ្យមានភាពប្រទាក់ក្រឡា និងបំពេញឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។
គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍វិស័យឧស្សាហកម្ម នឹងត្រូវអនុវត្តក្នុងវិសាលភាពដូចជា ទី១-ជំរុញការអភិវឌ្ឍវិស័យកម្មន្តសាល និងឧស្សាហកម្មកែច្នៃកសិផល តាមរយៈការលើកទឹកចិត្តការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស និងក្នុងស្រុក ព្រមទាំងលើកកម្ពស់សមត្ថភាពសហគ្រាសធុនតូចនិងមធ្យម ទាំងក្នុងស្រុកនិងបរទេស សំដៅជំរុញផ្នែកផលិតកម្មលើមុខទំនិញបម្រើការនាំចេញ និងជំនួសការនាំចូល។
ទី២-សមាហរណកម្មទៅនឹងបណ្តាញផលិតកម្ម តំបន់ និងពិភពលោក ដើម្បីទាញផលពីវិមាត្រសេដ្ឋកិច្ច តាមរយៈការទាក់ទាញការវិនិយោគបរទេសធំៗ ក្នុងក្របខ័ណ្ឌសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន ការអភិវឌ្ឍរបៀងសេដ្ឋកិច្ច មហាអនុតំបន់មេគង្គ និងការតភ្ជាប់ប៉ូលសេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ៗក្នុងប្រទេស ដូចជា រាជធានីភ្នំពេញ ខេត្តព្រះសីហនុ កោះកុង និងតំបន់ជាប់ព្រំដែនប្រទេសជិតខាង ជាពិសេស ការតភ្ជាប់មជ្ឈមណ្ឌលឧស្សាហកម្ម ទីក្រុងបាងកក និងហូជីមិញ។
ទី៣-តម្រង់ទិសការអភិវឌ្ឍតំបន់ឧស្សាហកម្ម ដើម្បីធានាបាននូវការប្រមូលផ្តុំ ការតភ្ជាប់សេដ្ឋកិច្ច និងប្រសិទ្ធភាពសេវាដឹកជញ្ជូនឡូជីស្ទីក ការផ្គត់ផ្គង់អគ្គិសនី ព្រមទាំងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគាំទ្រផ្សេងៗ ។ ទី៤ លើកទឹកចិត្តដល់ការបង្កើតតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស ក៏ដូចជាការអភិវឌ្ឍរបៀងសេដ្ឋកិច្ច និងសួនឧស្សាហកម្ម រួមទាំងកន្សោមឧស្សាហកម្ម ពិសេស ការតភ្ជាប់ខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម ឆ្លងកាត់ក្នុងតំបន់កន្សោមឧស្សាហកម្មបច្ចេកទេស កន្សោមកសិឧស្សាហកម្ម កន្សោមកម្មន្តសាល ឬសិប្បកម្មបម្រើទីផ្សារក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក ជាឧស្សាហកម្មគាំទ្រ និងឧស្សាហកម្មវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍សម្រាប់ទេសចរណ៍ ។
ទី៥ យកចិត្តទុកដាក់ និងជ្រោមជ្រែងចំពោះឧស្សាហកម្ម ជួយដោះស្រាយបញ្ហាសង្គមដូចជា លើកកម្ពស់អាហារូបត្ថម្ភកុមារ ការអភិវឌ្ឍចំណេះដឹង ការលើកកម្ពស់អត្តសញ្ញាណជាតិ ការអភិវឌ្ឍមរតកវប្បធម៌ ការជួយក្មេងកំព្រា ជនពិការ ចាស់ជរា និងសម្ភារកីឡា ។ ទី៦-យកចិត្តទុកដាក់ និងជ្រោមជ្រែងចំពោះឧស្សាហកម្មដែលប្រើប្រាស់ចំណេះដឹង ឬបច្ចេកទេសទំនើប និងមានប្រភពក្នុងប្រទេស ដែលជាមូលដ្ឋានពង្រឹងកម្មសិទ្ធិជាតិ និងបង្កើតជាថ្នាលសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាក្នុងស្រុកជារួម ។
នៅក្នុងគោលនយោបាយ អភិវឌ្ឍន៍វិស័យឧស្សាហកម្មកម្ពុជា រាជរដ្ឋាភិបាលប្រមើលឃើញនូវហានិភ័យចម្បងៗ មួយចំនួន ដែលចាំបាច់ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ និងត្រៀមលក្ខណៈដោះស្រាយគឺ ៖ ១-ហានិភ័យពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រែប្រួលបរិការណ៍តំបន់ និងពិភពលោក ។ ២-ហានិភ័យពាក់ព័ន្ធនឹងការគ្រប់គ្រងម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច។ ៣-ហានិភ័យពាក់ព័ន្ធនឹងអស្ថិរភាពនយោបាយ និង៤-ហានិភ័យពាក់ព័ន្ធនឹងប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ច ស្ថាប័ន និងការសម្របសម្រួល៕