ដោយ: គង់ លាងហួរ
អន្តរជាតិ: មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃទីផ្សារអចលនទ្រព្យរបស់ប្រទេសឥណ្ឌានៅតែមានស្ថានភាពយ៉ាងរឹងមាំ បើទោះបីជាបណ្តាអ្នកវិនិយោគបានងាកទៅរកផ្សារហ៊ុនរបស់ប្រទេសចិនយ៉ាងណាក្តី។
ថ្មីៗនេះ ផ្សារហ៊ុនរបស់ប្រទេសឥណ្ឌាបានរងផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ក្រោយពីសហរដ្ឋអាមេរិកបានព្រមានដំឡើងពន្ធ៥០ភាគរយលើទំនិញឥណ្ឌា ដោយសារទីក្រុងញូវដែលីបន្តទិញប្រេងឆៅពីប្រទេសរុស្សុី។
យោងតាមការស្ទង់មតិថ្មីចុងក្រោយនៅខែសីហារបស់ធនាគារ Bank of America បានបង្ហាញថា នៅពេលនេះ ទីផ្សារភាគហ៊ុនឥណ្ឌាមានភាពទាក់ទាញតិចជាងគេបំផុតក្នុងតំបន់អាស៊ី។
ផ្ទុយទៅវិញ ទីផ្សារភាគហ៊ុនចិនត្រូវបានវាយតម្លៃថា មានភាពទាក់ទាញខ្លាំងជាងគេលេខ២ នៅតំបន់អាសុី បន្ទាប់ពីប្រទេសជប៉ុន ស្របពេលមានការបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹងពាណិជ្ជកម្មជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក Nicholas Spiro ដៃគូនៅក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាអចលនទ្រព្យ Lauressa Advisory ក្នុងទីក្រុងឡុងដ៍បានលើកឡើងថា ទីផ្សារភាគហ៊ុនមិនអាចឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចពិត ឬស្ថានភាពទីផ្សារអចលនទ្រព្យបានគ្រប់ពេលនោះទេ។
ទីផ្សារអចលនទ្រព្យរបស់ប្រទេសចិន និងប្រទេសឥណ្ឌាមានភាពខុសគ្នាទាំងស្រុង។ វិបត្តិលំនៅដ្ឋានរបស់ប្រទេសចិនបានអូសបន្លាយរយៈពេល៥ឆ្នាំមកហើយ ខណៈតម្រូវការ និងការវិនិយោគបន្តដាំក្បាលចុះ។
ចំណែក ការជួលការិយាល័យ និងមជ្ឈមណ្ឌលផ្សារទំនើបក្នុងទីក្រុងធំៗ នៅតែបន្តដាំក្បាលចុះ។ អត្រាការិយាល័យទំនេរកម្រិត A នៅទីក្រុងសៀងហៃ និងទីក្រុងប៉េកាំងមានកម្រិតខ្ពស់បំផុតនៅតំបន់អាសុី។នេះបើយោងតាមក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាអចលនទ្រព្យ CBRE។
ផ្ទុយទៅវិញ ទីផ្សារលំនៅដ្ឋាននៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាកំពុងរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ខណៈតម្លៃផ្ទះនៅក្នុងទីក្រុង Bengaluru និងទីក្រុង New Delhi បានហក់ឡើង១៤ភាគរយនៅក្នុងឆមាសទីមួយនៃឆ្នាំនេះ។នេះបើយោងតាមទិន្នន័យរបស់ក្រុមហ៊ុន Knight Frank។
ជាមួយគ្នានោះ ប្រទេសឥណ្ឌាបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងផលបត្រការិយាល័យសកលរបស់បណ្តាក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិធំៗ។ ការណ៍នេះបានជំរុញឱ្យទីផ្សារការិយាល័យនៅឥណ្ឌាមានស្ថានភាពរឹងមាំ ដោយសារកំណើននៃតម្រូវការ។
ម៉្យាងវិញទៀត ទីផ្សារភាគហ៊ុនផ្តោតលើឱកាសវិនិយោគរយៈពេលខ្លី ខណៈការជួញដូរអចលនទ្រព្យមានផលពិបាកជាងភាគហ៊ុន។ ប៉ុន្តែ ការវិនិយោគអចលនទ្រព្យជាការវិនិយោគរយៈពេលវែងប្រកបដោយស្ថិរភាព។
ហេតុនេះ ទំនុកចិត្តលើទីផ្សារភាគហ៊ុនមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីមូលដ្ឋានគ្រឹះរបស់ទីផ្សារអចលនទ្រព្យនោះទេ។ ដូច្នេះ បណ្តាអ្នកវិនិយោគទំនងជាមិនងាកចេញពីទីផ្សារអចលនទ្រព្យឥណ្ឌាទៅរកទីផ្សារអចលនទ្រព្យចិនឡើយ៕ប្រភព: SCMP៕
