ដោយ វុត្ថា
កំពត៖ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងទេសចរណ៍ លោក ថោង ខុន បានអះអាងថា ស្រែអំបិលនៅក្នុងខេត្តកំពត ខេត្តកែបអាចជាគោលដៅទេសចរណ៍ថ្មីមួយសម្រាប់ទស្សនា ស្វែងយល់និង អប់រំឱ្យមានការយល់ដឹង ពីជីវភាពកសិករ និងការផលិតអំបិល។
យោងតាមការចុះផ្សាយតាមរយៈហ្វេសបុកផ្លូវការរបស់ក្រសួងទេសចរណ៍នៅថ្ងៃទី ៦ ខែឧសភា នេះថា រដូវនេះជារដូវប្រមូលផល អំបិលពី ស្រែអំបិល(ខេត្តកែប ខេត្ត កំពត) គួរនាំគ្នាលើកស្ទួយនិងប្រើប្រាស់អំបិលរបស់ជាតិ ( អំបិលក្នុងស្រុកយើង ដែលមានតាំងពីដើមរៀងមក) ហើយជាអំបិលដែលសម្បូរដោយជាតិ Iode ដែលអាចជួយកាត់បន្ថយបានច្រើនដល់ជំងឺពក “ក”។
-->
មិនគ្រាន់តែជាតំបន់វិនិយោគទុនប៉ុណ្ណោះទេ កសិដ្ឋានស្រែអំបិលខេត្តកំពត និងក្រុងកែប បានក្លាយជាកន្លែងទេសចរណ៍មួយសម្រាប់អ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ និងចង់ស្វែងយល់បន្ថែមពីការធ្វើអំបិល។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ តំបន់នេះពិតជាល្អ និងស្រស់សម្រាប់ការថតរូប និងវីដេអូ ជាពិសេសនៅពេលព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃរះ និងពេលសូរិយារៀបអស់ស្តង្គត់។
លោក ធួន ស៊ីណា ប្រធានសមាគមន៍ PATA បានឱ្យដឹងដែរថា ពិតណាស់ ស្រែអំបិលនៅក្នុងខេត្តកំពត ខេត្តកែប គឺជាគោលដៅទេសចរណ៍ដ៏សំខាន់ តែក៏មានការព្រួយបារម្ភខ្លាំងណាស់ដែរក្រោយមកមានការលេចលឺរឿងការរំលាយសហគមន៍ស្រែបិល ហើយពួកគេលក់ដីនៅតំបន់នោះយកទៅអភិវឌ្ឍន៍អ្វីផ្សេង វានឹងប៉ពាល់ខ្លាំងដល់ការផលិតអំបិលតំបន់ដែលជាកេរ្តិ៍ខ្មែរយើង ព្រោះដំលៃដីនាពេលបច្ចុបប្បន្នកាន់តែឡើងថ្លៃ ។
លោកបន្តថា “បើរដ្ឋមានវិធីសាស្រ្តណាមួយជួយពួកគេក្នុងការទប់ស្កាត់ក្នុងការរក្សាស្រែអំបិលទាំងនេះបាន គឺជារឿងល្អបំផុតសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ព្រោះវាជាគោលដៅទេសចរណ៍ថ្មី ហើយក៏អាចរក្សាអត្តសញ្ញាណរបស់យើងបានដែរ”។
លោកបានផ្តល់យោបល់ដល់រដ្ឋាភិបាលគួរតែមានការផ្តល់ជំនួយណាមួយដើម្បីជួយសម្រួលដល់កសិករស្រែអំបិលទាំងនោះឱ្យមានលទ្ធភាពផលិតអំបិល បើមិនចឹងទេ គឺមិនអាចទប់ជាប់នៃការទន្រ្ទានចូលទៅទិញដីនៅទីនោះ បើកសិករអាចលក់ដីយកលុយទៅប្រកបមុខរបរផ្សេង វានឹងបាត់បង់នូវអត្តសញ្ញាណស្រែអំបិលនៅក្នុងខេត្តនេះហើយ”។
លោក ជាវ តាយ អភិបាលខេត្តកំពតកាលពីកន្លងមកនេះបានមានប្រសាសន៍ថា ការទទួលផលអំបិលរបស់សហគមន៍អ្នកផលិត អំបិលកំពត-កែបនៅពេលបច្ចុប្បន្នពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើកត្តាធម្មជាតិ។
ប្រសិនបើមានក្រុមអ្នកបច្ចេកទេសជំនាញផ្នែកខាងអំបិលរ៉ែ រដ្ឋបាលខេត្តកំពតស្វាគមន៍និងសហការ ដើម្បីទាញយកអំបិលមកប្រើប្រាស់ជំនួសឱ្យការបូមទឹកសមុទ្រហាលជាច្រើនថ្ងៃនោះ។
លោកបន្តថា ឆ្នាំ២០១៨ កន្លងមក អំបិលដែលផលិតបានមានបរិមាណតិចតួចបំផុត គឺប្រហែលពីបីពាន់ទៅបួនពាន់តោនប៉ុណ្ណោះ ព្រោះតែធាតុអាកាសមិនអំណោយផល។ អំបិលដែលនៅសេសសល់ពីឆ្នាំមុនៗប្រមាណមួយសែនតោននោះ គឺបានប្រើប្រាស់អស់ទាំងស្រុង រហូតមានការនាំចូលមកពីប្រទេសប្រទេសក្រៅ ព្រោះក្នុងមួយឆ្នាំៗត្រូវការប្រើប្រាស់មួយសែនតោនសម្រាប់ទូទាំងប្រទេស។
ដូច្នេះ បើសិនជាផលិតមិនបានមួយសែនតោននោះការផ្គត់ផ្គង់អំបិលមិនគ្រប់តាមតម្រូវការឡើយ។ ប៉ុន្តែក្នុងករណីធាតុអាកាសល្អ ជាមួយនឹងចំនួនស្រែអំបិលដែលមាននៅខេត្តកំពត និងខេត្តកែប ជាងបួនពាន់ហិកតា គឺអាចផលិតបានពីមួយសែនប្រាំម៉ឺនតោនទៅមួយសែនប្រាំមួយម៉ឺនតោន៕
