សេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល
ប្រែសម្រួលដោយ ម៉ាណេត
ភ្នំពេញៈ ខណៈបដិវត្តឌីជីថល បាននាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់តំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍តំបន់នេះ មានឱកាសតែមួយគត ដើម្បីសម្រេចបាននូវវឌ្ឍនភាពលឿនជាងមុនដោយការពង្រឹងមូលដ្ឋានគ្រឹះ នៃសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលកំពុងតែរីកចម្រើនរបស់ខ្លួន។

-->
បាយការណ៍ថ្មីរបស់ធនាគារពិភពលោកឲ្យដឹងកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា ប្រព័ន្ធឌីជីថលនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ជាមួយការពង្រឹងមូលដ្ឋានគ្រឹះ សម្រាប់ការរីកចម្រើននាពេលអនាគតវិភាគអំពីកាលានុវត្តភាព និងបញ្ហាប្រឈមរបស់តំបន់ ដើម្បីបង្កើនការអភិវឌ្ឍឌីជីថល និងដើម្បីធានាថាភាគលាភសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមនៃបច្ចេកវិទ្យាអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា។
បណ្ឌិត Pichet Durongkaveroj រដ្ឋមន្រ្តីសេដ្ឋកិច្ច សេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល និងសង្គមប្រចាំប្រទេស “គ្រប់វិស័យនៃសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងបណ្តាប្រទេសអាស៊ាន អាចធ្វើបានកាន់តែច្រើនដើម្បីប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាឌីជីថល និងគំរូអាជីវកម្មកាន់តែឆ្លាតវៃ”។
លោកថ្លែងបន្តថា “ដើម្បីជួយដល់ផ្នែកឯកជនរបស់យើង រដ្ឋាភិបាលត្រូវផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯង ដើម្បីប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដូចជាវិភាគទិន្នន័យ និងប្រព័ន្ធឆ្លាតវៃ បង្កើតវេទិកាឌីជីថលរបស់យើង និងធ្វើឱ្យមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាចំពោះវិធីសាស្រ្ត និងបទបញ្ញត្តិ ពិសេសសម្រាប់សន្តិសុខបច្ចេកវិទ្យា អត្តសញ្ញាណឌីជីថល និងការគ្រប់គ្រងទិន្នន័យ។ យើងគួរតែធ្វើការឆ្ពោះទៅរកទីផ្សារឌីជីថលក្នុងតំបន់”។
ជាមួយគ្នានេះលោក Boutheina Guermazi នាយកផ្នែកអភិវឌ្ឍឌីជីថលនៃធនាគារពិភពលោកបានមានប្រសាសន៍ថា បណ្តាប្រទេសអាស៊ីអាគ្នេយ៍បានរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្នុងវិស័យឌីជីថល ប៉ុន្តែទោះបីជាប្រជាពលរដ្ឋបានទទួលយកសេវាឌីជីថល ក៏ដោយ ក៏ការអភិវឌ្ឍន៍ដោយក្រុមហ៊ុន និងរដ្ឋាភិបាលជាទូទៅមានការយឺតយ៉ាវ។
លោកបានបន្ថែមថា “បទបញ្ញត្តិជួបឧបសគ្គ និងការខ្វះទំនុកចិត្តលើប្រតិបត្តិការអេឡិចត្រូនិចរារាំងការលូតលាស់នៃប្រព័ន្ធឌីជីថល។ ការស្រាវជ្រាវនេះអាចជួយប្រទេសអាស៊ាន ឲ្យយកឈ្នះលើបញ្ហាប្រឈមទាំងនេះ ដើម្បីបង្កើតឲ្យមានសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលដ៏រឹងមាំ”។
របាយការណ៍នេះបានកំណត់ចំណុចផ្តោតចម្បងៗចំនួន៦ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ឌីជីថលនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយចាប់ផ្តើមពីការពង្រីកការតភ្ជាប់ ដែលជាឆ្អឹងខ្នងនៃសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល។ ទោះបីជាពាក់កណ្តាលនៃប្រជាជនក្នុងតំបន់ ប្រើInternet ក៏ដោយ វាអាចបន្តពង្រីកជាមួយនឹងគោលនយោបាយ និងសកម្មភាពដែលនឹងធ្វើឲ្យតម្លៃទាប និងបង្កើនល្បឿនលឿន និងនាំមកនូវសេវា Internet ដែលអាចជឿជាក់ដល់តំបន់ដែលមិនទទួលបានសេវា។
នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលមធ្យម នៅក្នុងតំបន់នេះមានតែប្រ ជា ជន២នាក់ក្នុងចំណោម៥នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលមាន Internet ចល័តល្បឿនលឿន (4G) ហើយមានត្រឹមតែ១ ក្នុងចំណោម៥នាក់ប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសចំណូលទាប។ កិច្ចសហការសកម្មរវាងវិស័យសាធារណៈ និងវិស័យឯកជន និងវិធីសាស្រ្តបទប្បញ្ញតិ្តសកម្មគឺមានសារ សំខាន់បំផុត ដើម្បីដោះស្រាយការវិនិយោគ ដែលត្រូវការជាចាំបាច់នៃហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធឌីជីថល និងជំរុញការប្រកួតប្រជែងកាន់តែខ្លាំងឡើង ក្នុងវិស័យទូរគមនាគមន៍។
ជាមួយនឹងបច្ចេកវិជ្ជាឌីជីថល ដែលផ្លាស់ប្តូរស្ទើរតែគ្រប់ផ្នែកនៃសេដ្ឋកិច្ច ជំនាញនៃកម្លាំងពលកម្មក្នុងតំបន់ត្រូវការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពជានិច្ច។ ប្រព័ន្ធអប់រំនឹងមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍចំណេះដឹងបច្ចេកទេស និងជំនាញទន់ដែលត្រូវបានទាមទារ ដើម្បីប្រកួតប្រជែងនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលសកលលោក។ ដោយសារអត្រានៃការផ្លាស់ប្តូរបច្ចេកវិទ្យា ការសម្របខ្លួន និងការរៀនសូត្រពេញមួយជីវិត នឹងមានសារៈសំខាន់ជាងពេលណាទាំងអស់ ក៏ដូចជាកិច្ចសហការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពរវាងវិស័យសាធារណៈ និងវិស័យឯកជន។
ការទូទាត់ឌីជីថលគឺជាការគាំទ្រដ៏សំខាន់មួយទៀត នៃសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល ប៉ុន្តែរបា យការណ៍នេះបានរកឃើញថា ការទូទាត់ឌីជីថលនៅតែស្ថិតនៅក្រោមការអភិវឌ្ឍនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងតំបន់ផ្សេងៗទៀតនៃពិភពលោក។
នៅក្នុងប្រទេសភាគច្រើននៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ការទូទាត់ជាសាច់ប្រាក់មានច្រើនលើសលប់។ ទិន្នន័យបរិយាប័នហិរញ្ញវត្ថុ (findex) របស់ធនាគារពិភពលោកបង្ហាញថា មានតែ១៩ភាគរយ នៃអ្នកកាន់គណនីហិរញ្ញវត្ថុនៅក្នុងតំបន់ ដែលអាចចូលប្រើគណនីរបស់ពួកគេតាមរយៈ Internet។ ការអនុវត្តបទបញ្ញត្តិដ៏រឹងមាំ និងប្រព័ន្ធឌីជីថលទំនើបអាចជួយបង្កើតបរិយាកាសអនុគ្រោះសម្រាប់ហិរញ្ញវត្ថុឌីជីថល។ ទន្ទឹមនឹងនេះការធ្វើបម្លែងឌីជីថលនៃការចំណាយរបស់រដ្ឋាភិបាលសម្រាប់ប្រាក់សោធន ការផ្ទេរសាច់ប្រាក់ និងកម្មវិធីសង្គមផ្សេងៗទៀតអាចជំរុញការផ្លាស់ប្តូរបន្ថែមទៀត និងបង្កើតសន្ទុះ។
របាយការណ៍នេះសង្កត់ធ្ងន់ថា ទោះយ៉ាងណាការអភិវឌ្ឍឌីជីថលនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍មិនអាចពឹងផ្អែកលើគ្រឹះនិម្មិតឡើយ។ វិស័យដឹកជញ្ជូនដែលមានដំណើរការល្អ គឺមានសារៈសំខាន់ចំពោះកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល ជាពិសេសពាណិជ្ជកម្មអេឡិចត្រូនិច។
នៅក្នុងតំបន់ក្របខ័ណ្ឌបទប្បញ្ញត្តិ ដែលត្រូវបានធ្វើទំនើបកម្មសម្រាប់ការដឹកជញ្ជូនអាចបង្កើនការប្រកួតប្រជែង កាត់បន្ថយការចំណាយលើការដឹកជញ្ជូន និងបង្កើនគុណភាពនៃសេវាកម្ម។ ជាពិសេសការកែសម្រួលនីតិវិធីគយ អាចធ្វើឲ្យការដឹកជញ្ជូនមានល្បឿនលឿន តម្លៃទាប និងអាចព្យាករណ៍បានកាន់តែច្រើន ហើយផ្តល់ឲ្យវិស័យពាណិជ្ជកម្មអេឡិចត្រូនិកនូវការជំរុញដ៏សំខាន់។
ដូចគ្នានេះដែរ ការធ្វើសមាហរណកម្មក្នុងតំបន់ ដោយរួមបញ្ចូលទាំងបទបញ្ញត្តិ និងការសម្របសម្រួលរវាងប្រទេសអាស៊ាន អាចបង្កើតទីផ្សារឌីជីថលរួមបញ្ចូលគ្នាដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់អាជីវកម្ម និងអ្នកប្រើប្រាស់។

នៅទីបញ្ចប់ ដើម្បីដោះស្រាយហានិភ័យ និងភាពងាយរងគ្រោះជាមួយការផ្លាស់ប្តូរឌីជីថល របាយការណ៍នេះបានផ្តល់អាទិភាពដល់បទដ្ឋាន និងបទបញ្ញត្តិដែលមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ប្រតិបត្តិការអេឡិចត្រូនិក លំហូរទិន្នន័យឆ្លងកាត់ព្រំដែន សន្តិសុខបច្ចេកវិទ្យា ទិន្នន័យឯកជន និងការការពារអតិថិជន។ វិធានការរឹងមាំនៅក្នុងវិស័យទាំងនេះមានសារៈសំខាន់ណាស់ ក្នុងការកសាងទំនុកចិត្តលើប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត និងបង្កើតឲ្យមានសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលប្រកបដោយនិរន្តរភាព៕