ដោយស៊ីវ ម៉េង
ភ្នំពេញ៖ អ្នកជំនាញផ្នែកណគរូបនីយកម្មបានជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលសិក្សាពីផែនការប្រើប្រាស់ដីលំអិតនៅតាមសង្កាត់និមួយៗ ខណៈធនាគារពិភពលោកបានលើកឡើងបញ្ហាប្រឈមធំៗចំនួន៦ ដែលត្រួវត្រូវដោះស្រាយ។
តើអ្វីជាបញ្ហាប្រឈមចំនួន៦ ទីក្រុងភ្នំពេញដែលធនាគារពិភពលោករកឃើញ
យោងតាមការសិក្សារបស់ធនាគារពិភពលោកស្តីពី ការអភិវឌ្ឍទីក្រុងភ្នំពេញដែលបានចេញផ្សាយកាលពីចុងឆ្នាំមុនបានឲ្យដឹងថា ការរីកលូតលាសដ៏ឆាប់រហ័សនៃទីក្រុងភ្នំពេញ ក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ពិតជាមានរួមចំណែកយ៉ាងច្រើន ក្នុងការបង្កើតឳកាសការងារ ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងការអភិវឌ្ឍទីក្រុងនេះ មានបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ក្នុងការផ្តល់សេវាកម្មមូលដ្ឋាន ដែលរួមមានប្រព័ន្ឋបង្ហូរទឹកស្អុយ ស្ថានីយ៍កែច្នៃទឹកស្អុយ សេវាកម្មសាធារណៈ ការគ្រប់ គ្រងកាកសំណល់រឹង ការគ្រប់គ្រង និងការផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានលើការរៀបចំទីក្រុង ការពង្រឹងអភិបាលកិច្ច និងនិងការគ្រប់គ្រងលើការអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋជារឿងចាំបាច់។
ឆ្លើយតបនឹងកង្វល់នេះ ធនាគារពិភពលោកបានផ្តល់អនុសាសន៍ចំនួន៤ចំណុច ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ទីក្រុងនេះប្រកបដោយភាពសុខដុម ដូចជា ត្រូវកែលំអរ ស្ថាប័ន និងអភិបាលកិច្ច ដើម្បីឲ្យទីក្រុងអាចអភិវឌ្ឍន៍ទៅបាន ប្រកបដោយភាពសុខដុម និងមានប្រសិទ្ឋិភាពជាងមុន។
ធនាគារពិភពលោកបានជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាល រៀបចំផែនការកែលំអរការរៀបចំទីក្រុង និងការ អនុវត្តន៍ផែនការតាមរយៈ ការបង្កើតបទដ្ឋានគតិយុត្តិ ក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ និងពង្រឹងផែនការរៀបចំទីក្រុងដែលមានស្រាប់។ ត្រូវវិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋទីក្រុង ប្រកបដោយនិរន្តរភាពដើម្បីលើកកំពស់ជីវភាពរស់នៅ និងការប្រកួតប្រជែងនិងត្រូវធានាថាការរៀបចំទីក្រុង ត្រូវគិតគូរឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ដើម្បីជៀសវាងវិសមភាព។
ទីក្រុងភ្នំពេញបានរៀបចំផែនការមេរួចហើយ សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៥ ២០៣៥ ដែលបាននិងកំពុងអនុវត្តន៍ ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញបានមើលឃើញថា ការអភិវឌ្ឍន៍ទីក្រុងនេះតាមផែនការមេមិនបានធ្វើដោយរលូននៅឡើយទេ។
យោងតាមការសិក្សារបស់ក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្មនិងសំណង់កាលពីឆ្នាំ២០១៣បានរកឃើញថា តង់ស៊ីតេប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងភ្នំពេញមានចំនួន២៨០០នាក់ក្នុងមួយគីឡូម៉ែត្រ ខណៈទីក្រុងបាងកកមាន៨០០០នាក់ និងទីក្រុងហូជីម៉ិញ ប្រទេសវៀតណាមមាន៤០០០នាក់ក្នុងមួយគីឡូម៉ែត្រ។
លោកបណ្ឌិតវ៉ាន់ វ៉ាតអ្នកឯកទេសផ្នែកនគរូបនីយកម្ម និងជាអនុប្រធានមន្ទីររៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្មនិងសំណង់ បានថ្លែងតាមទូរស័ព្ទថា ក្រុងភ្នំពេញពិតជាមានការអភិវឌ្ឍលឿន ហេតុនេះបញ្ហាប្រឈមក៏កើតមានទន្ទឹមគ្នា ដែលទាមទារឲ្យក្រុងនេះ រៀបចំផែនការប្រើប្រាស់ដីលំអិត នៅតាមសង្កាត់ និងខ័ណ្ឌនិមួយៗ ព្រោះប្លង់គោលរបស់ទីក្រុងនេះ ដែលផ្តោតលើចន្លោះឆ្នាំ២០១៥ ២០៣០ជាប្លង់ច្បោលៗ គ្មានភាពជាក់លាក់នោះទេ។
លោកបន្តថា “ការសិក្សាពីផែនការការប្រើប្រាស់ដីលំអិត យើងចំណេញនិងអាចដឹងថាបញ្ហាអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះមុខ ជាជាងអង្គុយចាំនៅពេលបញ្ហាកើតឡើង”។ លោកបន្តថា “ការប្រើប្រាស់ដីធ្លី និងទាញយកសេដ្ឋកិច្ចពីដីធ្លី នឹងមិនអាចបានអស់សក្តានុពលនោះទេ បើសិនជាគ្មានផែនការប្រើប្រាស់ដីលំអិត នៅតាមមូលដ្ឋាននិមួយៗឲ្យបានច្បាស់លាស់”៕
