ការសិក្សាៈទីតាំងចំនួន៥របស់កម្ពុជាកំពុងក្លាយជាតំបន់ភស្តភារកម្មជំរុញ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិ

0

ដោយវុត្ថា

ភ្នំពេញៈ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជានៅតែរឹងមាំសម្រាប់ឆ្នាំ២០២០ ដោយសន្ទុះនៃផលិតផលសរុបក្នុងស្រុក (GDP) ស្ថិតក្នុងអត្រា៦,៨ភាគរយ ដែលថមថយបន្តិចជាងសន្ទុះ៧ភាគរយកាលពីឆ្នាំ២០១៩កន្លងមកនេះ។

ជាមួយគ្នានេះ វិស័យភស្តុភារកម្ម ក៏បានរួមចំណែកយ៉ាងខាន់ ក្នុងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនេះផងដែរ។

យោងតាមការសិក្សាផែនការមេស្តីពី ការកែលម្អប្រព័ន្ធភស្តុភារកម្មនៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជារបស់ក្រសួងសាធារណការ និដឹកជញ្ជូន បានចេញរបាយការណ៍ចុងក្រោយរបស់ខ្លួនបានបង្ហាញថា ទីតាំងចំនួន៥នៃប្រទេសកម្ពុជា កំពុងមានការកើនឡើងខ្ពស់ស្របទៅកំណើនសេដ្ឋកិច្ច សេវាកម្ម ដឹកជញ្ជូន និងប្រជាពលរដ្ឋដែលរួមមាន ទីក្រុងភ្នំពេញ ក្រុងព្រះសីហនុ  ច្រកព្រំដែនគោក ច្រករបៀងបាត់ដំបង-កំពង់ចាម និងតំបន់ឦសាន្ត។

១) រាជាធានីភ្នំពេញ

ឧស្សាហកម្មចម្បងៗនៅក្នុងឬនៅជុំវិញរាជធានីភ្នំពេញ ជាឧស្សាហកម្មធុនស្រា​ល​ដូចជា រោងចក្រកាត់ដេរ និងរោងចក្រផលិតស្បែកជើង សម្រាប់ការនាំទៅកាន់ទីផ្សារទាំងឡាយនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុប។ ទោះមានកំណើនថ្លៃផលិតកម្ម ជាពិសេសកំណើនថ្លៃពលកម្ម ដែលនឹងបង្កងផលអវិជ្ជមាន ដល់ឧស្សាហកម្មទាំងនេះ ក្នុង   រយៈពេលខាងមុខក្តី ការអភិវឌ្ឍថ្មីៗ ដែលកំណត់ទ្រង់ទ្រាយឧស្សាហកម្ម ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ទំនងជាជាត្រូវរាប់បញ្ចូលទាំង១)។

ឯកសារដដែលបានឲ្យដឹងទៀតថា កំណើនទំនើបកម្ម នៃឧស្សាហកម្មធុនស្រាលបច្ចុប្បន្ន បានផ្តល់លទ្ធភាពឱ្យឧស្សា​ហកម្មនេះ អាចឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវឱ្យមានប្រសើរជាងមុន ២) ការធ្វើពិពិធកម្មនៃវិស័យកម្មន្តសាល ឆ្ពោះទៅរកឧស្សាហកម្ម ដែលតម្រូវឱ្យមានបំណែក និងវត្ថុធាតុដើមថ្មីៗសម្រាប់ផលិតកម្ម៣)វិស័យកម្មន្តសាលជំនួសការនាំចូល ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារក្នុងស្រុកជាពិសេសសម្រាប់ប្រជាជនក្នុងក្រុង។

គេរំពឹងថាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាបន្តនេះ នឹងបង្កើនប្រាក់ចំណូលក្នុងរាជធានីភ្នំពេញដែលកំណើនប្រាក់ចំណូលនេះ នឹងបង្កើនទំហំនិងបរិមាណនៃទំនិញពាណិជ្ជកម្ម (សម្រា​ប់អ្នកប្រើប្រាស់ និងអាជីវកម្ម)។ ជាទូទៅប្រជាជននៅក្នុងទីក្រុង ដូចជា ទីក្រុងភ្នំពេញនឹងមានទ្រព្យធនកាន់តែច្រើនដូច្នេះ ពួកគេនឹងប្រើប្រាស់ផលិតផលកាន់តែច្រើនប្រភេទ និងមានតម្លសកាន់តែខ្ពស់ ដែលតម្រូវឱ្យមានភស្តុរភារកម្មច្រើនប្រភេទ និងតម្លៃកាន់តែច្រើន ស្របទៅតាមកំណើននៃភាពស្មុកស្មាញ និងភាពទំនើបនៃឧស្សាហកម្ម។

កម្ពុជានឹងត្រូវការវិស័យភស្តុភារកម្មដើម្បីផ្តល់សេវាជាច្រើនដែលឆ្លើយតបទៅនឹងកំណើនតម្រូវការដ៏ច្រើនដូចជា ទំហំ តម្លៃ ល្បឿន ភាពញឹកញាប់ និងសេវាទាន់ពេលវេលា។

២) ក្រុងព្រះសីហនុ

រោងចក្រភាគច្រើននៅក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ ជាឧស្សាហកម្មធុនស្រាល ដែលផលិតសម្រាប់ទីផ្សារសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុប ក្រោមប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធទូទៅ (GSP)។ រោងចក្រទាំងនេះ ប្រើសេវាកំពុងផែក្រុងព្រះសីហនុ ក្រុងព្រះសីហនុ មានតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសចំនួន២ គឺតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសកំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ និងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសក្រុងព្រះសីហនុ ដែលមានរោងចក្រកម្មន្តសាលប្រភេទថ្មី ដែលផលិត​ផលតូច ស្រាល និងតម្លៃបន្ថែមខ្ពស់ផងដែរ។

ទំនិញឆ្លងកាត់កំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ កើនឡើងជាប្រចាំស្របទៅតាមកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងកំណើនប្រជាជននៃប្រទេសកម្ពុជា។ កំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ នឹងត្រូវពង្រីកសមត្ថភាព និងភាពអាចបត់បែនបានរបស់ខ្លួន ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការរបស់អ្នកប្រើប្រាស់។

ខេត្តកំពតដែលនៅក្បែនោះ បានផលិតផលស៊ីម៉ង់ត៍ ដោយប្រើប្រាស់ថ្មកំបោរដែលបានមកតំបន់ជុំវិញខេត្ត នឹងបង្កើតប្រភពទាំងទំនិញល្អ ស្រាប់ខ្សែផ្លូវដែកភាគខាងត្បូង។

ក្រសួងទេសចរណ៍ បានព្យាយាមធ្វើពិពិធកម្ម ទិសដៅទេសចរណ៍ ឧទាហរណ៍ក្រុងព្រះសីហនុ ត្រូវបានកំណត់យក និងជំរុញឱ្យក្លាយទៅជាទិសដៅ ទេសចរណ៍ដ៏ធំមួយ។ មជ្ឈមណ្ឌលចែកចាយ(ឧទាហរណ៍មជ្ឈមណ្ឌលភស្តុភារកម្ម)អាចបម្រើសេចក្តីត្រូវការខាងទេសចរណ៍ តាមរយៈការផ្តល់ទំណិញចាំបាច់ឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។

៣)ច្រកព្រំដែនគោក

ក្រុងបាវិតនិងក្រុងប៉ោយប៉ែត គឺជាច្រកព្រំដែនគោដ៏សំខាន់របស់កម្ពុជា ដែលច្រកទាំងពីរនេះ ស្ថិតនៅតាមអនុច្រករបៀងភាគកណ្តាល នៃច្រករបៀងសេដ្ឋកិច្ចមហាអនុតំបន់មេគង្គភាគខាងត្បូង។ យើងអាចបែងចែកទំនិញ ឆ្លងកាត់តាមច្រកទំាងពីរនេះទៅជា២ប្រភេទ៖ ១) បំណែក/វត្ថុធាតុដើម មកពីរោងចក្រមេក្នុងប្រទេសថៃ និងវៀតណាម និង២)ទំនិញឆ្លងកាត់មកពីប្រទេសថៃ និងវៀតណាមទៅកាន់រាជធានីភ្នំពេញ។

ការបម្លាស់ផលិតកម្មកម្មន្តសាលចេញពីប្រទេសថៃ និងវៀតណាម នឹងកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ដែលគេរំពឹងថា ទំហំនិងប្រភេទទំនិញ នឹងបន្តកើនឡើងស្របតាមកំណើននោះដែរ។

៤) ច្រករបៀងបាត់ដំបង-កំពង់ចាម

តំបន់ភាគខាងត្បូងនៃបឹងទន្លេសាប ជាតំបន់ដែលមានឈ្មោះល្បី ខាងការផលិតស្រូវអង្ក ដែលមានគុណភាពខ្ពស់។ អង្ករនាំចេញតែងតែត្រូវការ ការដឹកជញ្ជូនតាមរថយន្តទៅកាន់រាជធានីភ្នំពេញ និងដឹកជញ្ជូនចេញពីរាជធានីភ្នំពេញ ទៅកាន់ទីផ្សារក្រៅប្រទេស តាមរយៈកំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ ឬការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទន្លេ។

ការនាំចេញអង្ករបានកើនឡើងក្នុងអត្រាថេរ និងត្រូវបានរំពឹងថា នឹងបន្តកើនឡើងដោយសារគោលនយោបាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល។ លើសពីនេះទៀត ខេត្តបាត់ដំបងផលិតផលិតផលស៊ីម៉ងត៍ ដែលជាប្រភេទទំនិញមានសក្តានុពល សម្រាប់ប្រតិបត្តិការខ្សែផ្លូវដែកភាគខាងជើងផងដែរ។

៥)តំបន់ភាគឦសាន្ត

តំបន់ឦសាន្តភាគខាងក្រោម មានចំការដំឡូងមី និងចំការកៅស៊ូជាច្រើន ដែលគេរំពឹងថា នឹងក្លាយទៅជាផលិតផលនាំចេញដ៏សំខាន់ ជាពិសេសទៅកាន់ប្រទេសចិន ដោយពឹងផ្អែកលើការដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវទន្លេ។ ដោយសារផលិតផលដំឡូងមី និងជ័រកៅ​ស៊ូកើនឡើង ស្របតាមលក្ខណអំណោយផល នៃទីផ្សារតម្រូវការភស្តុភារកម្ម ដែលទាក់ទងនឹងកសិផលទាំងនេះ នឹងកើនឡើងស្របទៅតាមកំណើនទាំងនោះដែរ។

តំបន់ឦសាន្តមានរ៉ែធម្មជាតិ ដែលមានសក្តានុពលរួមមាន អត់ទីម៉ូន (ជាប្រភេទដែកកម្រ) រ៉ែប៊ុកស៊ីដ ធ្យូងថ្ម និងមាស ក្នុងខេត្តក្រចេះ ព្រះវិហារ រតនៈគិរី និងខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ការអភិវឌ្ឍភស្តុភារកម្ម អាចចូលរួមចំណែកក្នុងការពង្រឹង ការអភិវឌ្ឍអាជីវកម្មរ៉ែ តាមរយៈការផ្តល់បណ្តាញផ្លូវថ្នល់ចូល ចេញពីការដ្ឋានរ៉ែ និងការកាត់បន្ថយថ្លៃដឹកជញ្ជូន។

ក្រសួងទេសចរណ៍មានគោលដៅ បង្កើនចំនួនទេសចរណ៍បរទេសឱ្យកើនដល់៧លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០២០ ហើយក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ក្រសួងបានពង្រឹងការទាក់ទាញទេស​ចរណ៍ ក្នុងតំបន់ពាយ័ព្យចេញពីតំបន់បេតិកភណ្ឌអង្គរ។ គម្រោងកែលម្អផ្លូវថ្នល់ និងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ មជ្ឈមណ្ឌលចែកចាយអាចគាំទ្រ ដល់គោលដៅនយោបាយទាំងនេះ៕

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here