តើអ្វីជាបញ្ហាប្រឈមនៃការធ្វើពាណិជ្ជកម្មកសិផលកម្ពុជា ដើម្បីពង្រីកការនាំចេញ?

លោកវេង​ សាខុនបានបន្តថា ការដឹកតាមទូកុងទីណ័រទៅកាន់ប្រទេសចិន មានទំនិញ ប៉ុន្តែពេលមកវិញកុងទីណ័រទទេ ដែលធ្វើឲ្យតម្លៃដឹកជញ្ជូនយើងថ្លៃ តម្លៃអគ្គិសនីយើងថ្លៃ ដែលមិនផ្តល់ឲ្យអ្នកវិនិយោគនូវផលចំណេញ យើងមិនទាន់មានទីតាំាំងពិសេសសំរាប់ទុកសម្រាប់តែកសិផល និងការនាំចេញ។

លោកបន្តថា “កសិផលនាំចេញត្រូវការពេលវេលាកំណត់មួយ ដោយក្នុងកុងទីណ័រនិមួយៗ ត្រូវមានម៉ាស៊ីនភ្លើងចំនួនពីរ ដើម្បីរក្សាភាពត្រជាក់របស់វា បើពុំនោះទេវានឹង​ខូច ហើយអ្វីសំខាន់យើងមិនមាន ការដឹកជញ្ជូនផ្ទាល់ទៅកាន់ប្រទេសចិន បើសិនជាមានគឺមានតែមួយឬពីរលើ់កប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយខែ។

លោកបន្តថា “ភូតត្តគាមអនាម័យមិនមែនជាបញ្ហាទេ សំខាន់មានក្រុមហ៊ុនមកវិនិយោគ ពួកគេនឹងរៀបចំវវិធីសាស្រ្តសំអាត និងរៀបចំស្តង់ដាដាំដុះបែបណា ដើម្បីអាចធានាបានគុណភាព និងស្តង់ដាហើយ”។លោកបន្តថា “ប៉ុន្តែអគ្គិសនីយើងថ្លៃ គ្មានហេដ្ឋា​រចនាសម្ព័ន្ឋគាំទ្រ ជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកវិនិយោគគេមិនមក ពួកគេទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម ដែលមានការលើកទឹកចិត្ត មានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋគ្រប់គ្រាន់ និងតម្លៃភ្លើងទាប។

ជាមួយគ្នានេះ លោកឧកញ៉ាលឹម ហេងអនុប្រធានសភាពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា ការធ្វើឲ្យមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នារវាងដីកសិកម្ម និងប្រព័ន្ឋធារាសាស្រ្តនឹងធ្វើឲ្យការងារលើកកំពស់ការផលិត ក្នុងវិស័យកសិកម្មបានល្អប្រសើរ ​និងមានប្រសិទ្ឋភាពខ្ពស់ ពិសេសការលើកកំពស់ភូត្តគាមអនាម័យ នឹងជួយដល់ការនាំចេញផង ជួយដល់ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រផង។

លោកបន្តថា “ដោយសារបញ្ហាភូត្តគាមអនាម័យ មានកម្រិត ប្រជាជនបរិភោគនាំឲ្យមានជម្ងឺ ប៉ុន្តែបើយើងលើកកំពស់ភូត្តគាមអនាម័យបាន ពួកគេញាំចំណីអាហារមិនសូវឈឺ មិនទៅពេទ្យ គឺចំណេញទាំងពេលវេលា និងប្រាក់កាស”។ លោកបន្តថា “ច្បាប់យើងមានហើយ ប៉ុន្តែសំខាន់គឺការអនុវត្ត ពិសេសទាមទារឲ្យការអនុវត្តកិច្ចសន្យាកសិកម្ម និងក្រុមហ៊ុនមានប្រសិទ្ឋភាព ដើម្បីធានាបាននូវនិរន្តរភាពនៃការនាំចេញ”៕