ដោយៈ គង់ សូរិយា
ភ្នំពេញៈ កំនើនកើនឡើងនៃអត្រាប្រជាសាស្រ្ត នៅរាជធានីភ្នំពេញ បាននិងកំពុងហុចផលវិជ្ជមានផង និងអវិជ្ជមានផង ហើយចំណុចអវិជ្ជមាន ដែលគេមើលឃើញច្បាស់ជាងគេ គឺកំនើននៃការកកស្ទះចរាចរណ៍។
លំហូរនៃជំនន់ចរាចរណ៍នៅទីក្រុងភ្នំពេញ បានចាប់់ផ្តើមបង្កការកកស្ទះខ្លាំងបណ្តើរៗហើយ ខណៈប្រជាពលរដ្ឋមានត្រឹម ប្រមាណ៣លាននាក់ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ២០៣០ខាងមុខ ចំនួនប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងភ្នំពេញ នឹងកើនដល់៤,៥ ទៅ ៥លាននាក់។
យោងតាមការសិក្សារបស់ក្រុមហ៊ុន Urban Living Solution បានឲ្យដឹងថា នៅពេលចំនួនមនុស្សរស់នៅ កើនឡើងដល់៥លាននាក់ ប្រជាពលរដ្ឋនឹងសម្រេចចិត្ត រស់នៅតាមខុនដូកាន់តែច្រើន ដោយសារហេតុផលមួយចំនួន។
ប៉ុន្តែជាក់ស្តែងតាមការសង្កេតជាទូទៅ គឺបច្ចុប្បន្ននេះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរបានចាប់ផ្តើមរស់នៅតាមខុនដូ កាន់តែច្រើនបណ្តើរៗហើយ ដោយនិន្នាការនេះបាន និងកំពុងផ្លាស់ប្តូរបែបផែនជីវិតរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។
ជាមួយគ្នានេះ ក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្មនិងសំណង់បានរកឃើញថា ប្រជាជនរស់នៅទីក្រុង និងតាមទីប្រជុំជននានា នឹងកើនដល់៧លាននាក់នៅឆ្នាំ២០៣០ខាងមុខ។
តាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងរៀបចំដែនដី នរគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ ដែលបានចេញផ្សាយកាលពីកំឡុងឆ្នាំ២០១៧ កន្លងមកបានឲ្យដឹងថា បើគិតចាប់ពីឆ្នាំ២០១៥ ដល់ឆ្នាំ២០៣០ ចំនួនប្រជាជននៅតាមទីប្រជុំជន និងទីក្រុងធំៗ និងកើនពី៤ ទៅ ៧លាននាក់។ កំណើនប្រជាសា ស្ត្រនេះ នឹងទាមទារឲ្យមានការផ្តត់ផ្គង់លំនៅដ្ឋាន ដ៏ច្រើនរហូតដល់ ៨៥ម៉ឺនខ្នងដល់ឆ្នាំ២០៣០ ពោលគឺការផ្គត់ផ្គង់ប្រចាំឆ្នាំត្រូវមានប្រមាណជាង ៥ម៉ឺនខ្នង។
ការសិក្សារបស់ក្រុមហ៊ុន Urban Living Solution កាលពីឆ្នាំ២០១៨ ក៏បានរកឃើញផងដែរថា ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងភ្នំពេញ នឹងកើនដល់ ៤,៥លាននាក់ទៅ៥លាននាក់ ជាពេលវេលាដែលធ្វើឲ្យប្រជាជនកាន់តែច្រើន នឹងរស់នៅតាមខុនដូ ដោយសារទី១ កំនើនប្រជាសាស្ត្រធ្វើឲ្យមានការកកស្ទះចរាចរណ៍ខ្លាំង ទី២ តម្លៃអចលនទ្រព្យ ពិសេសលំនៅដ្ឋាននឹងមានតម្លៃខ្ពស់ ដែលប្រជាពលរដ្ឋថ្នាក់កណ្តាល មិនមានលទ្ឋភាពទិញលំនៅដ្ឋាននៅក្នុងទីក្រុងបាន តែពួកគេអាចទិញនៅជាយក្រុង ដែលលំបាកក្នុងការធ្វើដំណើរ។
ទី៣ ការរីកចម្រើនបច្ចេកវិទ្យា នឹងធ្វើឲ្យគុណភាពជីវិតប្រសើរឡើង ដោយអ្នករស់នៅតាមខុនដូ ឬលំនៅដ្ឋាននានាអាចកុំម៉ង់អាហារ យកមកទទួលទានកាន់តែងាយស្រួល និងទី៤ លក្ខខ័ណ្ឌកន្លែងការងារ ដែលប្រជាពលរដ្ឋមិនចង់រស់នៅឆ្ងាយពីការងារ ហើយពួកគេងាកមករស់នៅខុនដូ ដែលស្ថិតនៅជិតកន្លែងការងាររបស់ពួកគេ។
យោងតាមការសិក្សារបស់អង្គការអន្តរជាតិខាងការងារ (ILO)បានប ង្ហាញថា ក្នុងមយឆ្នាំៗប្រជាជនកម្ពុជាចន្លោះពី២៣ ទៅ៣០ម៉ឺននាក់បានចូលមករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។
អតីតៈនាយិកាប្រចាំប្រទេសនៃក្រុមហ៊ុន CBRE Cambodia លោកស្រីអាន សុធីតាបានមានប្រសាសន៍ថា ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងភ្នំពេញ មិនមានចំនួនច្រើននោះទេ គឺមួយគីឡូម៉ែត្រមានតង់ស៊ីតេត្រឹមជាង ២០០០នាក់ ប៉ុន្តែបញ្ហាកកស្ទះចរាចរណ៍មានការកើនឡើងខ្ពស់ ខុសពីបណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់ដូចជាទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ទីក្រុងហូជីម៉ិញប្រទេសវៀតណាមដែលមានប្រជាជនរស់នៅ ចន្លោះ៤០០០ ទៅ ៥០០០នាក់ក្នុងមួយគីឡូម៉ែត្រ តែបញ្ហាចរាចរណ៍ហាក់មិនអាក្រក់ណាស់ណានោះទេ។
អ្នកនាងបន្តថា “រដ្ឋាភិបាលគួរចាត់វិធានការណ៍ ទៅលើបញ្ហាសណ្តាប់ធ្នាប់ចរាចរ ណ៍ តាមរយៈការដាក់ចេញវិធានការណ៍អប់រំ និងជំរុញឲ្យអ្នកបើកបរគោរពច្បាប់ តាមរយៈការធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យពួកគេយល់ដឹងពីច្បាប់។
យ៉ាងណាតាមការសង្កេតជាក់ស្តែង ការធ្វើចរាចរណ៍របស់ប្រជាលរដ្ឋខ្មែរនៅតាមដងផ្លូវនានា ទាំងក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងតាមបណ្តាខេត្តពិតជាមិនសូវមានរបៀបរៀបរយ និងមិនសូវគោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ផងដែរ ដែលបានធ្វើឲ្យស្ថានភាព នៃការធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវ កំពុងកកស្ទះយ៉ាងខ្លាំងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ពិសេសផ្លូវជាតិសំខាន់ៗ ចូលមកកាន់រាជធានីកំពុងកកស្ទះយ៉ាងខ្លាំងដូចជា ផ្លូវជាតិលេខ១ ផ្លូវជាតិលេខ២ ផ្លូវជាតិលេខ៣ និងផ្លូវជាតិលេខ៤។
អ្នកជំនាញផ្នែកនគរូបនីយកម្ម និងរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍ទីក្រុង លោកបណ្ឌិតវ៉ាន់ វ៉ាតបានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងនាពេលកន្លងមកថា ដំណោះស្រាយសម្រាប់កាត់បន្ថយភាពកកស្ទះចរាចរណ៍ សម្រាប់រយៈពេលវែង មិនមែនយើងត្រូវសាងសង់ស្ពានអាកាស តាមការនឹកឃើញ និងធ្វើតាមអ្វី ដែលមើលឃើញជាក់ស្តែង ហើយធ្វើដើម្បីដោះស្រាយ សម្រាប់រយៈពេលខ្លី នោះទេ ប៉ុន្តែរដ្ឋបាលរាជធានីភ្នំពេញ ក៏ដូចជារដ្ឋាភិបាលត្រូវគិតគូររៀបចំផែនការមេលំអិត ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាសម្រាប់រយៈពេលវែង។
លោកបន្តថា “ផែនការប្រើប្រាស់ដីធ្លីលំអិត នៅរាជធានីភ្នំពេញ គួររៀបចំធ្វើឡើង ដើម្បីអាចបែងចែកហ្សូនច្បាស់លាស់ ដើម្បីងាយស្រួលរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍”។ លោកបន្តថា “ការរៀបចំផែនការប្រើប្រាស់ដីលំអិតនឹងជួយសម្រួល ដល់ការរៀបចំហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋ រៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍បានត្រឹមត្រូវ ដែលនឹងដោះស្រាយបញ្ហាសង្គម បរិស្ថាន និងលំហូរចរាចរណ៍ផងដែរ”៕
