ដោយ លាងគង់ យិន ស្ថាបនិកគេហទំព័រ Propertyarea.asia
ភ្នំពេញ៖ នៅពេល គីម យ៉ូចុង ប្អូនស្រីប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងជើងនាំចុតហ្មាយពិសេសមួយ ជូនប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូង លោក ម៉ូន ជេអ៊ីន ដើម្បីអញ្ជើញប្រធានាធិបតីរូបនេះ ទៅទស្សនកិច្ចនៅកូរ៉េខាងជើង ពិភពលោកបានបើកភ្នែ កធំៗចំពោះការបន្ទប់ឥរិយាបទ ដែលមិនធ្លាប់មានក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តរវាងប្រទេសទាំងពីរ។
បងប្អូនកូរ៉េទាំងពីរនេះ បានបែកបាក់គ្នាក្រោយសង្រ្គាមលោកលើកទី១ គឺនៅឆ្នាំ១៩៥២ ។ បន្ទាប់ពីបែកបាក់គ្នា ក្នុងសង្រ្គាមឧបទ្វីបកូរ៉េ បងប្អូនទាំងពីរនេះបានរកឃើញនិងបានចងសម្ព័ន្ឋមិត្តរៀងៗខ្លួន ដោយកូរ៉េខាងត្បូងបានចងសម្ព័ន្ឋមិត្តជាមួយអាមេរិក និងកូរ៉េខាងជើងបានចងសម្ព័ន្ឋមិត្ត ជាមួយមហាយក្សចិន ដែលមានមនោគមវិជ្ជានយោបាយខុសគ្នា។
ជាមួយនឹងសារបញ្ជាក់ពីចេតនាច្បាស់លាស់ ក្នុងបំណងចង់បង្រួបបង្រួម បងប្អូនទាំងពីរ ដែលមានមនោគមវិជ្ជាខុសគ្នា និងមានស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចខុសគ្នាដួចមេឃនិងដីនេះ បានក្លាយជាប្រធានបទក្តៅ សម្រាប់បណ្តាញសារព៌តមាន និងអ្នកវិភាគអន្តរជាតិនានា។
មុននឹងបកស្រាយសាកល្បង តើកូរ៉េទាំងពីរអាចរួមរួមគ្នាឬយ៉ាងណា យើងទៅមើលស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងកត្តាប្រជាសាស្រ្តនៃប្រទេសទាំងពីរជាមុនសិន។
កូរ៉េខាងត្បូង
កូរ៉េខាងត្បូងជាប់ជាប្រទេស មានទំហំសេដ្ឋកិច្ចជាប់លំដាប់ថ្នាក់ទី១៣ នៅលើពិភពលោក និងស្ថិតជាសមាជិកនៃមហាយក្សសេដ្ឋកិច្ចទាំង២០នៅលើពិភពលោក។
កូរ៉េខាងត្បូង មានផ្ទៃដីទំហំ១០០,២១០គីឡូម៉ែត្រការ៉េ និងមានប្រជាជនជាង៥១លាននាក់។
កាលពីឆ្នាំមុន ផលទុនជាតិសរុបរបស់កូរ៉េខាងត្បូងមានទំហំទឹកប្រាក់ជាង១,៥លានលានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយផលទុនជាតិសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ មានទឹកប្រាក់២៥,៤៥៨ដុល្លារអាមេរិក។
កូរ៉េខាងជើង
បើនិយាយពីផ្ទៃដី ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងមានផ្ទៃដីធំជាងកូរ៉េខាងត្បូង ដែលប្រទេសកុំម្មុយនីស្តដ៏ឯកាមួយនេះ មានផ្ទៃដីសរុបទំហំ១២០,៥៤០គីឡូម៉ែត្រការ៉េ តែមានប្រជាជនត្រឹមជាង២៥លាននាក់ប៉ុណ្ណោះ។
ប្រទេសនេះកាលពីឆ្នាំ២០១៥ មានផលទុនជាតិសរុបត្រឹម១៦,១២ពាន់លានដុល្លារ និងចំណូលសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ ក្នុងមួយឆ្នាំមានត្រឹម១៣០០ដុល្លារអាមេរិកប៉ុណ្ណោះ។
មូលដ្ឋានសេដ្ឋកិច្ច
ផ្អែកលើមូលដ្ឋាន និងទំហំសេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសទាំងពីរ ដែលបានបង្ហាញនេះ យើងអាចលើកជាសំណួរមួយថា តើកូរ៉េខាងត្បូងអាចសុខចិត្តទទួលយកកូរ៉េខាងជើងមករួបរួមជាមួយគ្នា ទាំងខ្លួនទទួលយកថ្មបាក់ឬទេ? នេះជាសំណួរធំមួយ ដែលប្រធានាធិបតីម៉ូន ជេអ៊ីនរក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់ ហើយមិនទាន់មានការឆ្លើយតបទាក់ទង នឹងដំណើរទស្សនកិច្ចទៅកាន់ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងឬមិនទៅ។
ប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូង លោកម៉ូន ក្នុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏លំបាកមួយ ក្នុងការសម្រេចចិត្ត ព្រោះទី១ តើដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់ខ្លួន នឹងធ្វើឲ្យសម្ព័ន្ឋមិត្តរបស់ខ្លួនជាមួយអាមេរិករងការរង្គោះរង្គើរឬទេ? ហើយតើសម្ព័ន្ឋមិត្តរបស់អាមេរិកដូចជា ជប៉ុន និងប្រទេសចិនមានប្រតិកម្មយ៉ាងដូចម្តេច? ទី២ ការបដិសេធមិនទៅទស្សនកិច្ច ឬមានចេតនាបដិសេធសំណើរកូរ៉េខាងជើង អាចជាកំហុសប្រវត្តិសាស្រ្តមួយឬទេ? ហើយអាចនឹងធ្វើឲ្យឧបទ្វីបកូរ៉េតានតឹងជាថ្មីឬយ៉ាងណា?។
ទី៣ ប្រសិនជាប្រធានាធិបតីស្តាំនិយម ដែលតែងតែមានបំណងចង់បង្រួបបង្រួមជាមួយកូរ៉េខាងជើង ទៅទស្សនកិច្ចនៅកូរ៉េខាងជើង តើនឹងត្រូវរងសម្ពាពពីអន្តរជាតិបែបណា? ទាក់ទងនឹងកម្មវិធីរំសាយថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ របស់កូរ៉េខាងជើង? ឬកូរ៉េខាងត្បូងធ្វើមិនដឹងមិនលឺពីសម្ពាធអន្តរជាតិ? ចម្លើយគឺប្រធានាធិបតី កូរ៉េខាងត្បូងមិនអាចធ្វើដើម “គ”នោះទេ។
ជម្រើសសមស្រប
ចុតហ្មាយមច្ចុរាជ ក៏អាចហៅថា ចុយហ្មាយហិមៈ ក៏អាចប្រើប្រាស់ ដើម្បីរំលត់ភ្លើងកំហឹងរវាងមេដឹកនាំ និងប្រជាជន ដែលមិនសូវមានការយល់ដឹងពីគ្នា ឬតែងតែមានការយល់ច្រឡំគ្នាទៅវិញទៅមកបានដែរ។
ជាថ្នូរនៃការទទួលយក ឬបដិសេធមិនទទួលយកចេតនាល្អ ពីកូរ៉េខាងជើងកូរ៉េខាងត្បូង អាចឈរនៅទីតាំងមួយ ដែលអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ទាំងសងខាង ដោយមិនរងសម្ពាពពីអន្តរជាតិ ដូចជា ទី១ កូរ៉េខាងត្បូងអាចជួយកូរ៉េខាងជើង តាមរយៈការបើកមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មកៃសុងឡើងវិញ និងអាចបើកមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មជាច្រើនទៀត ដើម្បីជួយផ្តល់ការងារក៏ដូចជា លើកកំពស់សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងជើង ដែលកំពុងជួបនឹងទុរភឹក្ស។ ទី២ កូរ៉េខាងត្បូង អាចបើកឲ្យមានការចេញចូលពីប្រជាជនកូរ៉េខាងជើង ងាយស្រួលជាងមុន ដើម្បីពង្រឹងនូវទំនាក់ទំនង ក៏ដូចជា សម្តែងសមានចិត្តចំពោះកូរ៉េខាងជើង ក៏ដូចជា អាចធ្វើឲ្យការយល់ច្រឡំចំពោះគ្នាកន្លងមក ត្រូវបានបន្សាបដោយយកពេលវេលាជាអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវ។
ទី៣ នៅពេលកូរ៉េខាងត្បូង និងខាងជើងកាន់តែខិតជិតគ្នា ទាំងសេដ្ឋកិច្ច និងការយល់យោគរវាងបងប្អូនទាំងពីរកាន់តែជិតស្និទ្ឋ ហើយផលប្រយោជន៍ត្រូវផ្តល់ឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ ពេលវេលានឹងសាកល្បង ក៏ដូចជា អាចឲ្យប្រទេសទាំងពីររួបរួមគ្នាបានឬយ៉ាងណា ពេលនោះមានតែមេដឹកនាំជំនាន់ក្រោយប៉ុណ្ណោះជាអ្នកបង្ហាញ។
ទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ
ក្នុងសមរភូមិកាទូត កូរ៉េខាងត្បូង មានការស្វាគមន៍ស្ទើរគ្រប់ទិសទីនៃពិភពលោក ដោយសារការរីកចម្រើននៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន ក៏ដូចជា លទ្ឋភាពដែលកូរ៉េខាងត្បូងមាន ដែលអាចបង្ហូរឥណទានសម្បទាន និងជំនួយឥតសំណងនានា ដើម្បីចូលរួមអភិវឌ្ឍន៍ជួយដល់បណ្តាប្រទេស កំពុងអភិវឌ្ឍន៍ជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោករាប់ទាំងកម្ពុជាផងដែរ។
សារពីប្រមុខរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា សម្តេចតេជោហ៊ុន សែនលោកបានគាំទ្រការចចារបង្រួបបង្រួមបងប្អូនទាំងពីរ និងបានស្នើឲ្យប្រទេសដទៃទៀតកុំជ្រៀតជ្រែកកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់កូរ៉េទាំងពីរផងដែរ។
ប៉ុន្តែទោះជាប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ជាប្រទេសមានឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាពរបស់ខ្លូនក្តី ក៏ប្រទេសនេះមិនអាចសម្រេចចិត្តអ្វីមួយ ដោយឯកតោភាគី ដោយមិនបានថ្លឹងថ្លែង ពីសមានចិត្តសម្ព័ន្ឋមិត្តដ៏ស្អិតរមួតរបស់ខ្លួន និងបណ្តាប្រទេសដទៃទៀតឡើយ។
នៅក្នុងសមរភូមិកាទួត និងទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ ផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចជារឿងទី១ ដែលកូរ៉េខាងត្បូងមិនអាចធ្វើមិនដឹងមិនលឺនោះទេ ហេតុនេះកាតរពិចារណាថ្លឹងថ្លែងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ជាអ្វីដែលមេដឹកនាំកូរ៉េខាងត្បូងកំពុងគិតជាអាទិភាពទី១។
ឈរលើមូលដ្ឋានទាំងនេះ គេអាចមើលឃើញជ្រោះដ៏សែនជ្រៅមួយ ដែលពិបាកក្នុងការធ្វើឲ្យកូរ៉េទាំងពីរ អាចឈោងចាប់ដៃគ្នាឬបង្រួបបង្រួមគ្នាជាថ្មី ដោយសាររងឥទ្ឋិពលពីព្យុះអន្តរជាតិផង ពីផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចផង និងសមរភូមិកាទូត ដែលមានសីលធ៌មតែសម្បកក្រៅផង។
ការថ្លឹងថ្លែង និងការពិចារណាគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ លើទិដ្ឋភាពសេដ្ឋកិច្ចផង ទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិផង យុទ្ឋសាស្រ្តកាទូតផង ប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូងលោកម៉ូន ជេអ៊ីន នឹងមិនទៅទស្សនកិច្ចនៅកូរ៉េខាងជើងឡើយ ហើយបើមានដំណើរទស្សនកិច្ច ក៏ស្ថិតក្នុងពេលវេលាសមស្របណាមួយ ដែលមានការបើកភ្លើងខៀវ ពីអាមេរិកផងដែរ។
ភូមិសាស្រ្តនយោបាយ
មុននិយាយពីការចាប់ផ្តើមឡើងវិញ ឬការបើកជញ្ជាំងដែលខ័ណ្ឌចែកព្រំដែនប្រទេសប្រទេសទាំងពីរ ដែលបានបិទកាលពីដើមទសវត្សរ៍ទី៥០ យើងមិនអាចមិននិយាយពីភូមិសាស្រ្តនយោបាយនោះទេ។ វានឹងជាកំហុសមូយ ប្រសិន ជាភ្លេចពិចារណាទៅលើភូមិសាស្រ្តនយោបាយ។
ការពិតបងប្អូនកូរ៉េទាំងពីរ ក៏អាចនិយាយថា ជាអ្នករងគ្រោះពីមនោគមវិជ្ជានយោបាយពីលោកខាងលិច និងលោកខាងកើតផងដែរ ព្រោះលោកខាងលិច(អាមេរិក) បានចាប់កូរ៉េខាងត្បូង និងលោកខាងកើត(ចិន) បានចាប់យកកូរ៉េខាងជើង ដើម្បីផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ច និងយុទ្ឋសាស្រ្តនយោបាយរបស់ខ្លួន។
កូរ៉េខាងជើងអាចរស់បានដោយសារចិន ដែលប្រទេសនេះអាចជាកូនចឹងមួយរបស់ចិន។ ជាក់ស្តែង ទោះបីអង្គការសហប្រជាជាតិដាក់ទណ្ឌកម្មប្រទេសនេះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ចិននៅតែបើកចំហទ្វារព្រំដែន ដើម្បីធ្វើពាណិជ្ជកម្មជាមួយកូរ៉េខាងជើង ដោយសកម្មភាពនាំចេញ នាំចូលរបស់កូរ៉េខាងជើង៧៥ភាគរយបានធ្វើជាមួយចិន ហើយចិនកំពុងប្រើប្រាស់កូរ៉េខាងជើងជាសម្ព័ន្ឋមិត្តផង ក្នុងយុ ទ្ឋសាស្រ្តភូមិសាស្រ្តនយោបាយផង និងដើម្បីទប់ឥទ្ឋិពលលោកខាងលិចផង។
ចំណែកអាមេរិក បានចងសម្ព័ន្ឋភាពជាមួយកូរ៉េខាងត្បូង ក៏ក្នុងគោលដៅ និងផលប្រយោជន៍ស្រដៀងនឹងចិនដែរ ប៉ុន្តែបើមើលក្នុងទិដ្ឋភាពភូមិសាស្រ្តទាំងអាមេរិក និងចិនមិនចង់ឲ្យបងប្អូនកូរ៉េទាំងពីរបង្រួបបង្រួមគ្នាឡើយ។ ដោយសារ ទី១ បើសិនជាឲ្យបងប្អូនទាំងពីររួបរួមគ្នា កូរ៉េនឹងក្លាយជាមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធំមួយទៀត ដែលមានទាំងសេដ្ឋកិច្ចរសរវើកផង និងមានសព្វាវុធ(អាវុធប្រល័យលោក)ផង។ ទី២ បើសិនជាបងប្អូនទាំងពីរបង្រួបបង្រួបគ្នា ប្រទេសចិននឹងបាត់បង់ភូមិសាស្រ្តនយោបាយ និងឥទ្ឋិពលរបស់ខ្លួននៅតំបន់នេះ ហើយចិននឹងឈរតែឯងក្នុងមនោគមវិជ្ជាមួយ ដែលលោកខាងលិចកំពុងតែចង់កម្ចាត់កម្ចាយ ទី៣ សហព័ន្ឋរុស្ស៊ីដែលនៅក្បែរកូរ៉េខាងជើង ដែលមិនសូវនិយាយស្តី ហាក់រង់ចាំមើលខ្លាពីរខាំគ្នា ដើម្បីទទួលបានផលប្រយោជន៍។
សរុបមកវិញ ការចាប់ផ្តើមនូវទំនាក់ទំនងល្អប្រសើរជាងមុន រវាងបងប្អូន កូរ៉េទាំងពីរអាចធ្វើបាន ក្នុងដំណើរសន្សឹមៗ ប៉ុន្តែការបង្រួបបង្រួមបងប្អូនទាំងពីរនេះ មិនអាចធ្វើបានភ្លាមៗនោះទេ។
ក្នុងសតវត្សរ៍ទី២១ ប្រទេសនានាបានចាប់យកសេដ្ឋកិច្ចជាអាទិភាពទី១ ភូមិសាស្រ្តនយោបាយជាអាទិភាពទី២ ហើយកំពុងធ្វើមិនដឹងមិនលឺពីមនោគមន៍វិជ្ជា នយោបាយ និងក្រមសីលធ៌ម។ ហេតុនេះបើសិនជាកូរ៉េទាំងពីររារាំងដល់ផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ ការចាប់ដៃគ្នា ដើម្បីឆ្ពោះទៅកាន់កូរ៉េតែមួយនាពេលអនាគត ពិតជាត្រូវឆ្លងកាត់មហាព្យុះ និងរលកយក្សស៊ូណាមិមិនខានឡើយ៕